-
1 διαθέμενος
διατίθημιarrange: aor part mid masc nom sg -
2 διαθέμενος
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > διαθέμενος
-
3 διατίθημι
διατίθημι (Hdt.+) aor. 3 sg. διέθηκεν 2 Macc 9:28, impv. διάθες (TestAbr B 7, p. 112, 4 [Stone 72, 4]); pf. 3 pl. διατεθείκασιν (Ath. 20, 1). Pass.: διάκειμαι functions as the pf. pass. (LXX, Just., Ath.); pf. pass. inf. διατεθεῖσθαι (Just., D, 142, 1); διεκείμην functions as the plpf. pass. (LXX, Just., Ath.); lit. ‘put in order’ then ‘arrange, prepare’ (2 Macc 9:28; Just., A I, 9, 2 al.; Ath. 20, 1 ‘analyze, describe’); in our lit. only mid. διατίθεμαι (X. et al.): fut. διαθήσομαι; 2 aor. διεθέμην, ptc. διαθέμενος.① to make formal arrangements for someth. to be done or brought about, decree, ordain (Ps 104:9; 2 Ch 7:18) τὶ someth. (Appian, Bell. Civ. 4, 95 §401 τοιαῦτα=this sort of thing) τὰ δικαιώματά μου my ordinances B 10:2 (cp. Pla., Leg. 834a δ. νόμους).—διαθήκην (q.v. 2) δ. issue a decree (LXX; PsSol 9:10; TestNapht 1:1; the same expr.=‘conclude an agreement’ in Aristoph., Av. 440) τινί to or for someone Hb 8:10; PtK 2 p. 15, 5; 6; 7 (both Jer 38: 31–33). ἐν ἡμῖν among us B 14:5. πρός τινα to someone (Ex 24:8; Dt 4:23; Josh 9:15) Ac 3:25; Hb 10:16.② to make a disposition of someth., arrange τὶ someth. (X., Cyr. 5, 2, 7 τ. θυγατέρα; Andoc. 4, 30) confer w. dat. of the pers. favored κἀγὼ διατίθεμαι ὑμῖν καθὼς διέθετό μοι ὁ πατὴρ βασιλείαν I confer on you as the Father has conferred on me the right to rule Lk 22:29 (cp. 2 Km 5:3; albeit in sense 3, Jos., Ant. 13, 407 τ. βασιλείαν διέθετο; for the formulation δ. διαθήκην w. dat. vs. 29 v.l., s. Aristoph., Av. 440) w. a play on the word διαθήκη vs. 20.③ to arrange for disposition of property after one’s death, dispose of property by a will, make a will (Pla., Isaeus et al.; PEleph 2, 2; POxy 104, 4; 105, 2; 489, 3; PLips 29, 8 al.; Jos., Ant. 13, 407; Test12Patr) ὁ διαθέμενος the testator (Isaeus+; BGU 448, 24; POxy 99, 9; 15; OGI 509, 6 and 16; s. JBehm, Διαθήκη im NT 1912, 8; 87, 6) Hb 9:16f.—M-M. TW. -
4 δια-τίθημι
δια-τίθημι (s. τίϑημι), 1) auseinander stellen, legen; τὸ μὲν ἐπὶ δεξιά, τὸ δὲ ἐπ' ἀριστερά. Her. 7, 39; dah. = gehörig vertheilen, anordnen; τὰ τοῦ πολέμου Thuc. 6, 15; ϑεοὶ διέϑεσαν τὰ ὄντα Xen, Mem. 2, 1, 27; bes. ἀγῶνας, πανήγυριν, Hell. 6, 4. 30. 7, 4, 29; Sp. – Von Schauspielern u. Rhapsoden, vortragen; τὰ ποιήματα Plat. Charm. 162 d; Legg. II, 658 d. Anders Plut. Lucull. 1, διατιϑέναι καὶ συντάττεσϑαι τὴν ἱστορίαν; u. geradezu = beschreiben, Strab. I, 9 u. öfter. – 2) in einen Zustand versetzen, c. adv.; ἀπόρως τινά, Lys. 13, 11; ὧδε ἀνηκέστως, Her. 3, 155; τὸ λουτρὸν ὡς διέϑηκέ με Ath. I, 18 c; οὕτως αὐτοὺς διέϑεμεν, ὥστε Isocr. 4, 117; ἀνόμως τὴν πόλιν ibd. 113; ἀπίστως τινά, mißtrauisch machen, Dem. Lept. 22; Xen. Hell. 5, 1, 4 u. A.; τὸ αὐτὸ τοῦτο, in denselben Zustand, Luc. Nigr. 38; also sowohl von äußeren Zuständen, Jemanden übel zurichten, als von Gemüthsstimmungen, Jemanden so stimmen. – So auch pass., δεινῶς διετέϑη Lys. 3, 27; εὐμενῶς διατεϑῆναι πρός τινα, mild gegen ihn gestimmt worden sein, Isocr. 4, 28; 43; οὕτω διετέϑην Plat. Euthyd. 303 b; Theaet. 151 c; τῷ τὸ σῶμα διατεϑειμένῳ κακῶς Men. Stob. flor. 93, 14; vgl. διάκειμαι. Auch Sp.; πῶς οἴει τὴν ψυχὴν διατεϑεῖσϑαι Luc. Nigr. 24; ἐρωτικῶς τῆς Χλόης διετέϑη, wurde in sie verliebt, Long. 1, 15; vgl. Plat. conv. 207 c. – Med., sein Eigenthum anordnen, darüber verfügen; – a) bes. durch ein Testament, διαϑήκας, Is. 1. 3. 20; τὰ ἑαυτοῦ 6, 5; Plat. Legg. XI, 922 e; μὴ διαϑέμενος, obne Testament, Is. 7, 19; Arist. Pol. 2, 9; oft bei Rednern, τὴν οὐσίαν τινί, vermachen, Is. – b) über etwas wie sein Eigenthum verfügen, τὴν ϑυγατέρα ἰπιτρέπω διαϑέσϑαι ὅπως ἂν σὺ βούλῃ Xen. Cyr. 5, 2, 7. – c) Waaren ausstellen, verlaufen, absetzen; φόρτον Her. 1, 1. 194; Dem. 2, 16, Schol. διαπιπράσκειν; vgl. Isocr. 4, 42; Xen. An. 7, 3, 10; Pol. 14, 7. – d) übh. = anordnen; τὴν ἀποδημίαν Andoc. 4, 30; λόγους, Reden halten, Pol. 3, 108, 2; D. Sic. 12, 17; δημηγορίαν Dion. Hal. 1 1, 7; ἔπαινόν τινος 3, 17, u. ä. Sp.; διαϑήκην, τινί, einen Vertrag schließen, Ar. Av. 439; τὴν σχολήν, seine Muße anwenden, εἰς καλόν, Luc. merc. cond. 25, wie τὴν ὥραν καλόν Xen. Mem. 1, 6, 13; τὴν διατριβήν Philops. 29, u. a. Sp.; – ἔριν, Streit beilegen, Xen. Mem. 2, 6, 23.
-
5 διατιθημι
1) раскладывать, располагать, размещать, расставлять(τὸ μὲν ἐπὴ δεξιά, τὸ δ. ἐπ΄ ἀριστερά Her.)
2) разливать(οἶνον εἰς ὀστράκια Arst.)
3) устраивать, учреждать(τὰ ὄντα Xen.; ἀγῶνας Xen., Arst., Plut.; Διονύσια Arst.)
; med. устанавливать, составлять(νόμους Plat.; διαθήκην Arph. и διαθήκας Lys.)
4) направлять, вести(κράτιστα τὰ τοῦ πολέμου Thuc.)
καλῶς διατεθεῖσθαι Plut. — быть хорошо использованным5) med. завещать(τέν οὐσίαν τινί Isae. и τὰ ἑαυτοῦ Plat.)
ἂν ἀποθάνῃ μέ διαθέμενος Arst. — если он умрет, не оставив завещания6) приводить в (то или иное) состояние, делатьκαλὸν πρᾶγμα κακῶς διαθεῖναι Dem. — испортить хорошее дело;
ἀπόρως διατεθείς Lys. — поставленный в безвыходное положение;ἐρωτικῶς διατίθεσθαι Plat. — быть влюбленным;τινὰ εὖ διαθεῖναι πρός τινα Arst. — расположить кого-л. в чью-л. пользу;τὸν ἀκροατέν διαθεῖναί πως Arst. — привести слушателя в то или иное настроение;διαθεῖναι ὁμοίως τινά Plut. — склонить к своему мнению, т.е. убедить кого-л.;ἐμπαθέστερον διατεθείς Plut. — огорченный;ἀνόμως διαθεῖναι τέν πόλιν Isocr. — сделать город жертвой беззаконий;δεινῶς διατεθῆναι τυπτόμενος Luc. — жестоко избитый7) med. распоряжатьсяδιαθέσθαι τινά Xen. — распорядиться кем-л. (по своему усмотрению)
8) med. улаживать9) med. публично читать(λόγους Polyb., Diod., Plut.)
τῇ λέξει διαθέσθαι τι Arst. — изложить что-л. в литературной форме10) med. выставлять на продажу(τι Her., Xen., Isocr., Plat., Arst.)
δ. τι τριπλασίας τιμῆς Dem. — продавать что-л. втрое дороже -
6 διατίθημι
Aδιετίθουν Antipho Trag.1
:— arrange each in their several places, distribute, τὰ κρέα, in sacrificing, Hdt.1.132;τὸ μὲν ἐπὶ δεξιά, τὸ δ' ἐπ' ἀριστερά Id.7.39
;ᾗπερ οἱ θεοὶ διέθεσαν τὰ ὄντα X.Mem.2.1.27
;δ. οἶνον εἰς ὀστράκια Arist.HA 594a11
.II manage well or ill, usu. with Adv.,κράτιστα δ. τὰ τοῦ πολέμου Th.6.15
;καλὸν πρᾶγμα κακῶς δ. D.19.88
; of persons, δ. ἑωυτὸν ἀνηκέστως treat himself barbarously, Hdt.3.155:—[voice] Pass., οὐ ῥᾳδίως διετέθη he was not very gently handled, Th.6.57; ἀπόρως διατεθέντας reduced to helplessness, Lys.18.23;ἀθλίως διατιθέμενος Pl.Criti. 121b
;σῶμα διατεθειμένῳ κακῶς Men.591
.2 c. acc. pers., with Advbs., dispose one so or so,ὅταν οὕτω διαθῇς τοὺς Ἕλληνας Isoc.5.80
;οὕτω διαθεὶς.. τὰς πόλεις πρὸς ἀλλήλας D.18.168
;δ. τινὰς ἀπίστως πρὸς ἡμᾶς αὐτούς Id.20.22
;τὸν ἀκροατὴν δ. πως Arist.Rh. 1356a3
:—[voice] Pass., to be disposed in a certain manner, , Isoc.8.14;οἰκειότερον διατεθῆναί τινι Id.12.160
;τὸν εἰρημένον τρόπον Arist.Pol. 1302a35
; ἐρωτικῶς δ., of animals, Pl.Smp. 207c, cf. Longus1.15 ( διάκειμαι is more usu. as [voice] Pass. in this sense).III set forth, of speakers, minstrels, etc., recite,κακῶς ποιήματα Pl.Chrm. 162d
, cf. Lg. 658d; cf. B. 6.2 describe, Str.1.1.16, etc.B [voice] Med., arrange as one likes, dispose of,τὴν θυγατέρα X.Cyr. 5.2.7
;τὰ σώματα ἐπονειδίστως δ. Isoc.12.140
;οὔθ' ὅσ' ἂν πορίσωσι.. ταῦτ' ἔχοντες διαθέσθαι D.2.16
;εἰς καλὸν δ. τὰ πεπραγμένα Luc.Hist. Conscr.51
, cf. Merc.Cond.25; spend,δ. τὰς οὐσίας εἴς τι Plb.20.6.5
: metaph.,τὸ πλεῖον τῆς ὀργῆς εἴς τινα Id.16.1.2
.2 dispose of one's property, devise it by will, Is.3.68;τὴν οὐσίαν ἑτέρῳ Id.7.1
; δ. διαθήκας, διαθήκην, make a will, Lys.19.39, Pl.Lg. 922c: abs., ibid., Lys. 6.41; intestate,Arist.
Pol. 1270a28;ὁ δ.
the testator,Ep.Hebr.
9.16.3 dispose of merchandise,φόρτον Hdt. 1.1
, 194, cf. X.An.7.3.10, Ath.2.11; ;ἔλαιον καὶ κίκι PRev.Laws48.4
(iii B. C.);δ. τὴν ὥραν καὶ τὴν σοφίαν X.Mem.1.6.13
;δ. τι τριπλασίας τιμῆς ἢ πρότερον D.42.31
.4 arrange or settle mutually, δ. διαθήκην τινί make a covenant with one, Ar.Av. 439;δ. διαθήκην πρός τινα Act.Ap.3.25
; ἔριν δ. ἀλλήλοις settle a quarrel, X. Mem.2.6.23;ὡμολόγνσαν καὶ διέθεντο ὀφείλειν IG12(7).67.58
([place name] Amorgos).6 set forth, recite, λόγους, δημηγορίαν, etc., Plb.3.108.2, D.H.11.7, cf. D.S.12.17;πολλοὺς ἐπαίνους τινῶν D.H.3.17
;δ. ῥῆσιν ἐφ' ἑαυτοῦ Luc.Herm. 1
.b Gramm., διατιθέναι and - τίθεσθαι to act and be acted upon, A.D.Synt.12.15; τὸ διατιθέν and τὸ διατιθέμενον subject and object, ib.127.22.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διατίθημι
-
7 διατίθημι
δια-τίθημι (s. τίϑημι), (1) auseinander stellen, legen; dah. = gehörig verteilen, anordnen. Von Schauspielern u. Rhapsoden: vortragen; u. geradezu = beschreiben. (2) in einen Zustand versetzen; ἀπίστως τινά, misstrauisch machen; τὸ αὐτὸ τοῦτο, in denselben Zustand; also sowohl von äußeren Zuständen, j-n übel zurichten, als von Gemütsstimmungen, j-n so stimmen. So auch pass., εὐμενῶς διατεϑῆναι πρός τινα, mild gegen ihn gestimmt worden sein; ἐρωτικῶς τῆς Χλόης διετέϑη, wurde in sie verliebt; sein Eigentum anordnen, darüber verfügen. (a) bes. durch ein Testament, διαϑήκας; μὴ διαϑέμενος, ohne Testament; oft bei Rednern, τὴν οὐσίαν τινί, vermachen. (b) über etwas wie sein Eigentum verfügen. (c) Waren ausstellen, verlaufen, absetzen. (d) übh. = anordnen; λόγους, Reden halten; διαϑήκην, τινί, einen Vertrag schließen; τὴν σχολήν, seine Muße anwenden; ἔριν, Streit beilegen -
8 ἰσχύω
ἰσχύω fut. ἰσχύσω; 1 aor. ἴσχυσα; pf. ptc. sg. n. ἰσχυκός (Da 4:20 Theod.) (s. ἰσχύς; Pind.+ in sense ‘be strong, prevail’)① be in possession of one’s physical powers, be in good health οἱ ἰσχύοντες those who are healthy (Soph., Tr. 234; X., Cyr. 6, 1, 24, Mem. 2, 7, 7) Mt 9:12; Mk 2:17.② to have requisite personal resources to accomplish someth., have power, be competent, be ableⓐ πολύ be able to do much (cp. Diod S 1, 60, 2 πλέον ἰ.; 4, 23, 3; Appian, Bell. Civ. 2, 88 §371 τοσοῦτον ἰ.; Jos., C. Ap. 1, 77 μεῖζον ἰ., Ant. 15, 88 πλεῖστον ἰ.) Js 5:16. τί ταπεινοφροσύνη … ἰσχύει what strength humility has 1 Cl 21:8; πάντα Phil 4:13. εἰς οὐδέν be good for nothing Mt 5:13. ὅτε … ἴσχυσας τῇ ἰσχύι σου, ὥστε δύνασθαι Hs 9, 1, 2.ⓑ w. inf. foll. (Diod S 1, 83, 8; Plut., Pomp. 58, 6; PEleph 17, 23; POxy 396; 533, 16; 1345 οὐκ ἴσχυσα ἐλθεῖν σήμερον; LXX; TestSol 22:8; JosAs 10:8; Philo, Leg. All. 3, 27; Jos., Bell. 6, 367, Ant. 2, 86; Just., A I, 44, 12 al.; Tat. 15, 3) Mt 8:28; 26:40; Mk 5:4; 14:37; Lk 6:48; 8:43; 14:6, 29f; 20:26; J 21:6 (the only instance in J; s. JBoismard); Ac 6:10; 15:10; 25:7; 27:16; 2 Cl 18:2; Hv 1, 3, 3. Be strong enough σκάπτειν to dig Lk 16:3; cp. Hv 3, 8, 8. εἰς τὰς ἀκτίνας … ἀντοφθαλμῆσαι gaze at the (sun’s) rays B 5:10. Abs., though the inf. can easily be supplied fr. the context (as Sir 43:28) οὐκ ἴσχυσαν (ἐκβαλεῖν) Mk 9:18. οὐκ ἰσχύσουσιν (εἰσελθεῖν) Lk 13:24.③ to be in control, have power, be mighty (Diod S 11, 23, 3; PPetr II, 18, 12; Just., D. 90, 4) ὁ λόγος ηὔξανεν κ. ἴσχυεν Ac 19:20. μέχρι πότε θάνατος ἰσχύσει; how long will death hold its power? GEg 252, 50. ἰ. ἐν αὐταις (ταῖς ἐντολαῖς)= be strong in keeping the commandments Hm 5, 2, 8 v.l. Win out, prevail (Thu. 3, 46, 3; Dio Chrys. 17 [34], 19; ParJer 1:6 ἴσχυσα ἐπὶ τὴν ἱερὰν πόλιν) ὁ δράκων οὐκ ἴσχυσεν Rv 12:8. κατά τινος over, against someone Ac 19:16. MPol 3:1; cp. 9:1 ἴσχυε … καὶ ἀνορίζου be strong and brave (in faith).④ have meaning, be valid, be in force, esp. as legal t.t. (Diod S 2, 33, 1; Aelian, VH 2, 38 νόμον ἰσχύειν; SIG 888, 59; 151 ἴσχυσεν τὰ προστάγματα; PTebt 286, 7 νομὴ ἄδικος οὐδὲν εἰσχύει; Ath. 2, 2) of a will μήποτε ἰσχύει ὅτε ζῇ ὁ διαθέμενος Hb 9:17. οὔτε περιτομή τι ἰσχύει, οὔτε ἀκροβυστία neither circumcision nor uncircumcision means anything Gal 5:6.— Have the value of (IGR IV, 915a, 12 ἡ δραχμὴ ἰσχύει ἀσσάρια δέκα; Jos., Ant. 14, 106) ὅλον ἐνιαυτὸν ἰσχύει ἡ ἡμέρα the day is equal to a whole year Hs 6, 4, 4.—DELG s.v. ἰσχύς. M-M. TW.
См. также в других словарях:
διαθέμενος — διατίθημι arrange aor part mid masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διατίθημι — (AM) 1. τακτοποιώ καθετί στη θέση του («θεοὶ διέθεσαν τὰ ὄντα», Ξεν. Απομν.) 2. μέσ. διανέμω την περιουσία μου με διαθήκη («καθὼς ἐν τῇ τελευταίᾳ βουλήσει μου διάθωμαι») αρχ. I. 1. κυβερνώ, διαχειρίζομαι («κράτιστα διαθέντι τοῡ πολέμου», Θουκ.) 2 … Dictionary of Greek
ԿՏԱԿԱԳԻՐ — (գրի, րաց.) NBH 1 1130 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 10c, 11c, 12c ա. διαθέμενος testator, testamentarius. Գրօղ կտակի. տանուտէր որ առնէ զկտակ. ... *Ուր կտակ է, հարկ է զմահ ʼի մէջ բերել զկտակագրի: Զիա՞րդ իցէ հաստատուն … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
